Sinds januari ben ik afgestudeerd als kinderbegeleidster voor baby's en peuters. Ik had de opleiding gevolgd omdat ik altijd graag met kinderen heb willen werken. Het is een heel dankbare job. Zeker als je de blijde gezichtjes ziet wanneer ze jou zien. Je kan als kinderbegeleidster de kinderen nog zoveel leren en ondersteunen in hun ontwikkeling. Een hele mooie job.
Ik heb altijd in de administratie gezeten. Meer dan 20 jaar ervaring ondertussen. Verschillende functies, verschillende diensten, verschillende bedrijven. Voltijds. Dat verdiende altijd goed. De administratie is iets wat men moet willen doen. Er zijn voordelen aan verbonden, maar ook nadelen. Op zich een job dat ik toch wel leuk vond. Echter, na zo lang in een administratieve functie gezeten te hebben, had ik het een beetje gehad. Vandaar een carrièreswitch. Ik ging op zoek naar opleidingen en struikelde over de opleiding: Kinderbegeleidster baby's en peuters. Zoals hierboven vermeld, iets wat ik altijd wel heb willen doen. Via de VDAB ben ik deze opleiding gaan volgen en geslaagd.
Momenteel ben ik terug op de arbeidsmarkt. Onlangs moest ik reeds op gesprek bij de VDAB. Je leest het goed "reeds". Ik kan hier nog serieus over uitweiden, maar dat hou ik misschien beter voor een andere post. 😊 Het is soms een beetje overdreven hoe vlug ze werkzoekenden oproepen. Maar goed, het is hun job. Ze hebben een "bemiddelaar" aangesteld. Zo heet de persoon die jou oproept. Geen mooi woord eigenlijk. Ik voel mij net een gedetineerde of een probleemgeval. Ze zouden misschien beter daar eens een ander woord voor zoeken. Soit, mijn bemiddelaar, een vrouw, wou met mij eens bespreken of ik goed aan het solliciteren ben. Controle dus. Ze zag in mijn dossier dat ik vooral vacatures in de administratie had bewaard en ook op gesolliciteerd had. Ze zag ook dat ik maar een paar vacatures voor de functie van kinderbegeleidster bewaard had en niet op gesolliciteerd had. Daar had de dame in kwestie toch wel wat vragen en opmerkingen bij. De VDAB verwacht van mij dat ik een job als kinderbegeleidster zou uitoefenen. Begrijpelijk, aangezien ik de opleiding gevolgd heb en dit een knelpuntberoep is.
Ze vroeg mij waarom ik vooral op de administratieve functies gesolliciteerd had. Ik zeg niet dat er geen jobs genoeg zijn in de zorgsector. Ik zeg dat het een schande is hoe weinig deze mensen betaald worden als starters. Dit is dan ook mijn hoofdreden waarom ik een job als kinderbegeleidster jammer genoeg momenteel, in deze fase van mijn leven, niet zou kunnen uitoefenen. Toen ik hoorde wat je als startende kinderbegeleidster verdient, dan geloofde ik mijn oren niet. Een schande is het!
Een job als kinderbegeleidster mag men niet onderschatten. Het is zeker geen 9-5 job. Soms denk ik dat sommige mensen denken dat je als kinderbegeleidster een beetje moet spelen met de kinderen en hun wat verzorgen. Niets is minder waar. Het is sowieso een heel fysieke job. Mentaal kan het soms ook een zware job zijn. Het is niet alleen spelen en verzorgen. Nee, het is de kinderen knuffelen, een veilig gevoel geven, hun aanvaarden zoals ze zijn, hun steun en toeverlaat zijn, hun eten geven, hun verzorgen, met hun spelen, hun heel veel aanleren.... Ik kan nog eindeloos doorgaan over wat je als kinderbegeleidster allemaal moet doen. Dat maakt de job dan ook zo mooi en gevarieerd. Doch, al is een job zo mooi, als je op het einde van de maand je rekeningen bijna niet kan betalen, is het dat dan waard? Als je verantwoordelijke bent in een kinderopvang, dan verdien je wat ik verdien door op kantoor te zitten. Nee, we gaan hier niet met bedragen beginnen gooien. 😅 Alleszins, pakken meer dan een starter dus. Zeg nu zelf, hoe lang duurt het eer je verantwoordelijke wordt, laat staan of je ooit verantwoordelijke zal worden? En ja, de lonen gaan omhoog. Doch, heel weinig.
Dan ook nog te zwijgen hoe negatief de kinderopvang in het algmeen de laatste tijd in de media geportretteerd zijn geweest. Ook nog te zwijgen over de zeer negatieve ervaringen van sommigen in mijn klas op hun stageplaatsen. Je zou uiteindelijk bang zijn om ergens in een kinderopvang te starten.
Dit laatste zei ik tegen de mevrouw van de VDAB. Ik kreeg als antwoord "Ja, maar....." en een hele uitleg. Oftewel heeft ze niet goed geluisterd naar mijn verhaal, oftewel kon ze zich niet inleven in mijn situatie. Ik zei haar dat ik de piste van zelfstandige kinderopvang aan het onderzoeken was, alsook de piste om onder een instantie een eigen kinderopvang te openen. Dit samen met twee andere personen die met mij in de opleiding zaten. Aangezien wij alle drie dezelfde waarden en normen hebben en hanteren, zou een samenwerking mooi zijn. Op dat moment had ik de aandacht terug van mijn bemiddelaar. Al leek het mij dat ze niet goed wist wat ik met waarden en normen bedoelde en ze zelf geen heeft. 😐 Er werden nog wat dingen gezegd door de bemiddelaar, maar die bespaar ik jullie. 😊
Weet dat ik zeker geen spijt heb dat ik de opleiding gevolgd heb. Ik heb veel leuke en lieve mensen leren kennen en heb mezelf weer wat beter leren kennen. Wat het ook zal worden, ik blijf erbij dat het echt schandalig is hoe weinig loon men als kinderbegeleidster ontvangt. Dat geldt ook voor zorgpersoneel, zij worden ook veel te weinig betaald voor het werk dat ze doen. Ik kan niet begrijpen waarom hier niets aan gedaan wordt.
Mensen hebben al eens gezegd tegen mij: "Als je het graag doet, dan maakt het toch niet uit hoeveel je verdient?". Dat is helemaal waar. Doch, iedereen moet zijn eigen rekening maken. Als ik die van mij maak, is het zo jammer te beseffen dat ik misschien moet terugkeren naar de administratie om nog een mooi bedrag (en dan is het nog geen immens groot bedrag) over te houden op het einde van de maand en om in de toekomst een mooi pensioen te mogen ontvangen.
Indien aan de lonen van zorgpersoneel en kinderbegeleidsters niets gedaan wordt, 💓zullen ze altijd een knelpuntberoep blijven.
Graag wil ik concluderen met te zeggen: hoedje af voor de kinderbegeleiders, kinderbegeleidsters en het zorgpersoneel. Jullie verdienen heel veel respect en erkenning.
